Radca wie lepiej

Zdumiony obywatel dowiedział się z pisma przesłanego mu niedawno przez przewodniczącego Rady K. Ziembę, że skarga jaką złożył na działania starosty i podległych mu urzędników starostwa powiatowego w Goleniowie w marcu br., radni uznali na ostatniej sesji Rady Powiatu za… skargę na Radę Powiatu! Tak wnioskowała Komisja Rewizyjna, a dokładnie radca prawny Przemysław Piątas, który przygotował stanowisko tej komisji. Dzięki temu prostemu zabiegowi radni nie musieli skargi rozpatrywać i narażać się staroście, tylko przesłali ją do rozpatrzenia wojewodzie zachodniopomorskiemu. Oczywiście, nie pytając o zgodę skarżącego obywatela. Ten w odpowiedzi kategorycznie zaprotestował w piśmie do przewodniczącego Ziemby, pisząc m.in.: „… to skarżący decyduje kogo i w jakim zakresie skarży – a nie jakiś radca prawny. Moja skarga dotyczyła wyłącznie starostwa powiatowego i jego urzędników, a nie Rady Powiatu. W związku z tym nie wyrażam zgody na przekwalifikowanie jej na skargę na Radę Powiatu i przekazanie jej wojewodzie…”.

Zasadna i bezzasadna jednocześnie

Zanim jednak do tego doszło, obywatel swoją skargę na Starostę skierował pierwotnie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO), które z powodów proceduralnych przesłało ją do rozpatrzenia do Rady Powiatu jako organu właściwego (a nie do wojewody, jak sobie wymyślili radni powiatowi). Po uzgodnieniu z SKO odpowiedniej procedury, obywatel raz jeszcze dokładnie tę samą skargę przesłał do SKO i została ona rozpatrzona (pisaliśmy o tym w GG nr 36 z dn. 11.09.br). SKO uznało zarzuty obywatela za w pełni zasadne, stwierdzając celową bezczynność starosty, uniemożliwiającą kontrolę jego decyzji w trybie odwoławczym i wyznaczyło staroście czas na usunięcie wskazanych uchybień. Starosta wykonał zalecenia SKO, uznając tym samym zasadność skargi obywatela.
Wcześniej jednak tę samą skargę obywatela rozpatrywała niezależnie komisja rewizyjna Rady Powiatu (bo tak ją przekierowało SKO, a nie obywatel) i uznała ją za… bezzasadną! A Rada Powiatu w uchwale to potwierdziła. Ponieważ na żadnym etapie komisja rewizyjna nie wysłuchała obywatela, ten zwrócił się pisemnie do przewodniczącego Ziemby o ponowne rozpatrzenie jego skargi i wysłuchanie przez komisję. Doszło do tego w dniu 8 września i obywatel przedstawił komisji swoje argumenty i postanowienie SKO w sprawie skargi, które całkowicie podważało stanowisko Rady Powiatu o jej bezzasadności. Członkowie komisji, a szczególnie jej przewodniczący Paweł Gulbinowicz (z wykształcenia prawnik), wyraźnie okazywali zrozumienie dla racji przedstawianych przez obywatela, a radny Gulbinowicz
robił to nawet zdecydowanie.

Klasyczny konflikt interesów

Mimo to, komisja rekomendowała Radzie Powiatu zupełnie inne rozwiązanie, czyli uznanie skargi na starostę za skargę na Radę Powiatu – i radni to przegłosowali na sesji w dn. 29.10.2015 r. Z tereści uzasadnienia do tej uchwały, sygnowanego przez komisję rewizyjną i podpisanego przez radcę Piątasa, jednoznacznie wynika, że jego treść ułożył ów radca, a nie komisja. W długim, mętnym prawniczym wywodzie mamy wyłącznie uznanie racji starosty i urzędników starostwa, a zupełnie
pominięte racje obywatela (i SKO, które wszak uznało już skargę obywatela za zasadną). Ale nie jest to dziwne, bowiem radca Piątas jest opłacany przez starostę, więc jak może inaczej odnieść się do skargi na swojego pryncypała? Ponieważ obsługuje zarówno starostę, starostwo, jak i Radę Powiatu, samodzielność komsji rewizyjnej i radnych w sprawie skargi na starostę jest iluzoryczna. Więcej, można założyć, że radca Piątas opiniował pod względem prawnym działania starosty i jego urzędników skarżone przez obywatela. Stał się zatem sędzią własnej sprawy. Najwygodniejszym wyjściem w tej sytuacji było klasyczne „umycie rąk”, czyli uznanie skargi na starostę za skargę na Radę Powiatu i przekazanie jej wojewodzie. Ani radca Piątas, ani radni nie chcą widać narazić się staroście.