W minionym roku pożarów było tam najwięcej, w latach wcześniejszych w pierwszej trójce, jeśli chodzi o ilość takich zdarzeń.

Jak podaje nadleśnictwo, od początku trwania aktualnego sezonu było na jego terenie aż 45 pożarów. Łączna ich powierzchnia w 2021 roku to 1,42 ha, a przeciętna wielkość pożaru lasu to zaledwie 0,04 ha. Taka wielkość, przy wysokiej ilości zdarzeń, świadczy o bardzo dużej sprawności w wykrywaniu i skuteczności zwalczania tych niebezpiecznych dla przyrody przypadków.

Spaleniu najczęściej ulegała pokrywa gleby, a straty powstałe w wyniku pożarów lasu oszacowano na 11 800 zł.
Często trudno ustalić sprawcę pożaru, Większość przypadków została zaewidencjonowana jako: „z przyczyn nieustalonych”.

W akcjach gaśniczych na terenie zarządzanym przez Nadleśnictwo Kliniska w 2021 roku uczestniczyło ogółem 31 samochodów pożarniczych Państwowej Straży Pożarnej,
22 samochodów pożarniczych Ochotniczej Straży Pożarnej i 10 samolotów gaśniczych.

Główne zagrożenia pożarowe w Nadleśnictwie Kliniska:

• linie kolejowe relacji Szczecin – Świnoujście i Szczecin – Stargard
• drogi: ekspresowe i krajowe: nr 3 i nr 10,
  wojewódzkie: nr 142 i inne,
• parkingi i miejsca postoju zlokalizowane przy drogach,
  penetracja lasów przez lokalną ludność  oraz turystów,
• linie energetyczne przechodzące przez  tereny leśne,
• Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy  „Torfowisko Reptowo”.

Zabezpieczenie przeciwpożarowe drzewostanów Nadleśnictwa Kliniska:

1.Zapewnienie wymaganej ilości wody – punkty czerpania wody (PCW).
Nadleśnictwo Kliniska posiada 13 własnych PCW spełniających wymagania, z pięcioma właścicielami prywatnymi zostały podpisano porozumienia, na mocy których w przypadku pożaru jednostki LP mogą korzystać z zaopatrzenia wodnego.

2.Dojazdy pożarowe.
Nadleśnictwo Kliniska posiada 53 dojazdy pożarowe spełniające  parametry określone w Instrukcji ochrony przeciwpożarowej lasu.

3.Monitoring terenów leśnych.
Teren Nadleśnictwa Kliniska jest monitorowany przez system dwóch kamer telewizji przemysłowej umieszczonych na wieżach przeciwpożarowych, zlokalizowanych:
 przy siedzibie Nadleśnictwa Kliniska – wieża żelbetowa o wysokości 48,5 m n.p.t. przy siedzibie leśnictwa Cisewo w miejscowości Reptowo – maszt ze strunobetonu o wysokości  45 m n.p.t.

4.Prognozowanie zagrożenia pożarowego lasu.
Celem prognozowania jest określenie możliwości zaistnienia pożaru, wyrażonej stopniem zagrożenia pożarowego lasu. Stopień zagrożenia pożarowego lasu decyduje o zadaniach i przedsięwzięciach organizacyjnych, które powinny być podjęte przez służbę leśną.
Stopień ten jest ustalany o godzinie 9.00 i 13.00 na podstawie pomiarów parametrów meteorologicznych (temperatury i wilgotności względnej powietrza oraz dobowej sumy opadu atmosferycznego) a także wilgotności ściółki sosnowej, będącej wskaźnikowym materiałem palnym, ze względu na dominujący udział sosny w polskich lasach.
Określanie stopnia zagrożenia pożarowego lasu wykonywane jest przez jednostki organizacyjne Lasów Państwowych z wykorzystaniem własnej, zautomatyzowanej sieci meteorologicznych punktów pomiarowych, która obejmuje prognostyczne i pomocnicze punkty pomiarowe, usytuowane na terenach leśnych.
 

5. Okresowy zakaz wstępu do lasu. Wprowadzany jest przez Nadleśniczego, przydużym zagrożeniu pożarowym, jeżeli przez 5 kolejnych dni wilgotność ściółki mierzona o godzinie 9.00 będzie niższa niż 10%.
6. Baza sprzętu przeciwpożarowego.
   Wyposażenie zgodne z Instrukcją ochrony przeciwpożarowej lasu: hydronetki plecakowe, tłumice, szpadle, motopompa pływająca, środek pianotwórczy.
7. Obsługa ochrony przeciwpożarowej.  
   Szybkie wykrywanie pożarów było możliwe dzięki osobom dyżurującym w Punkcie Alarmowo-Dyspozycyjnym oraz kierowcy samochodu patrolowo – gaśniczego. Nadleśnictwo Kliniska posiada własny samochód patrolowo – gaśniczy  Toyota Hillux ze zbiornikiem o pojemności 400l. l
8. Pracownicy nadleśnictwa.
   Ogromną rolę odegrają pracownicy Nadleśnictwa, osoby pełniące funkcje Pełnomocników Nadleśniczego oraz specjaliści Służby Leśnej, Leśniczowie i Podleśniczowie, którzy w przypadku powstania zagrożenia są na miejscu i dozorują obszar pożarzyska do zapewnienia całkowitego bezpieczeństwa pobliskich drzewostanów.

9.Straż pożarna.
Nieoceniony jest również wysiłek jednostek PSP oraz OSP, bez których pomocy nie udałoby się opanować niszczącego działania ognia.

10.Mieszkańcy okolicznych miejscowości.
Duży wkład wykrywania zarzewi ognia mają także osoby, które przebywają w lesie. Czy to turyści, czy mieszkańcy okolicznych miejscowości. Ich szybkie sygnały daja nam szansę na szybką reakcję i podejmowanie walki z żywiołem w najszybszym możliwym czasie.

red.

powiązane – „Lasy zagrożone pożarami”