Sąd uznał go winnym zarzucanego czynu, ale odstąpił od ukarania i zasądził od niego 2 tys zł na cele społeczne. W ustnym uzasadnieniu sędzia Michał Krzywulski uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, ale jej szkodliwość społeczna jest wprawdzie powyżej „znikomej”, ale też poniżej „znacznej”. Wykluczył też polityczny motyw działania burmistrza. Nie wiadomo jeszcze, czy prokurator będzie zaskarżał ten wyrok.

Krupowicz był oskarżony o naruszenie tajemnicy skarbowej, przez publiczne ujawnienie na jednej z sesji rady miejskiej w Goleniowie w roku 2021, danych personalnych i wysokości zadłużenia z tytułu opłaty za odpady komunalne kilkorga radnych. Oskarżony na pierwszej rozprawie oświadczył, że „nie ma poczucia winy”, ale fakt ujawnienia wspomnianych danych potwierdza, tłumacząc go działaniem w interesie społecznym.
Powiedział też, że mając dzisiejszą wiedzę na temat tajemnicy skarbowej, zrobił by to samo, tylko inaczej. Ujawnił też, że listę z nazwiskami i poziomem zadłużenia radnych otrzymał przed ową sesją od urzędnika, chociaż sam o nią nie wnioskował.

Dzisiejszy wyrok potwierdza słuszność taktyki obrońcy burmistrza, który starał się zajmować sąd nie tyle oskarżonym co… poszkodowanymi, którzy jakoby nieopłacaniem w terminie niewielkich kwot za śmieci spowodowali nieuprawnioną reakcję burmistrza. Taktyka ta była możliwa i jak się okazuje skuteczna, dzięki przyzwoleniu sędziego Krzywulskiego. A miała ona doprowadzić – i doprowadziła – do orzeczenia winy, ale
bez ukarania.
Uniewinnić bowiem sędzia Krzywulski burmistrza po prostu nie mógł w świetle materiału dowodowego oraz przyznania się Krupowicza do winy. Mógł go za to nie ukarać i wytłumaczyć – i tak zrobił. W ten sposób burmistrz uniknął ustawowego zakazu startu w najbliższych wyborach – można się więc spodziewać, że po raz kolejny zapomni o tym co już na ten temat publicznie zapowiedział. A tłumacząc motywy działania burmistrza sędzia Krzywulski wielokrotnie używał zwrotu „nie budzi wątpliwości” – niestety wzbudzając same wątpliwości. Choćby zdaniem sędziego nie budzi wątpliwości to, że burmistrz nie działał z pobudek politycznych – rozumianych jako świadoma chęć zdyskredytowania przeciwników politycznych. Jednak to jego stwierdzenie było na tyle gołosłowne, że sędzia nie potrafił go nawet wiarygodnie uzasadnić, dowodząc jedynie swojej ignorancji i braku rozeznania w procesach politycznych zachodzących między radnymi a burmistrzem w Goleniowie – a prowadzących do emocji o wysokim natężeniu, których wynikiem było świadome i za takie uznane przez sąd działanie burmistrza w tej sprawie. Działanie jednak, które zdaniem sędziego Krzywulskiego nie kwalifikuje się do ukarania – co w praktyce oznacza uniewinnienie burmistrza, który oprócz własnego obrońcy drugiego znalazł w osobie… sędziego.

red.

powiązane – „Burmistrz przed sądem – nie mam poczucia winy”